Verblijfsvergunning Marion

Vandaag was het zover, ik mocht mijn verblijfsvergunning ophalen bij Home Affairs in down town Johannesburg. Volgens het bureau dat onze verblijfsvergunningen regelt, zou het klaar liggen. Nu is een tripje naar down town Joburg al een avontuur op zich, maar een bezoek aan Home Affairs slaat echt alles!! Toen wij ons om 09.00 uur op de 4e verdieping bij loket 402 meldden, kregen wij een kaartje met no 78 erop. In de zeer smalle, lange gang stond al een aanzienlijke rij met voornamelijk zwarte mensen, allemaal te wachten voor loket 402. Na 1,5 uur wachten, was de rij nog steeds niet korter geworden. Dat was ook niet te verwonderen, want steeds werden eerst de agenten geholpen die met stapels papieren en paspoorten direct naar het loket gingen. Na bijna 2 uur wachten, kon ik mijn agitatie niet langer voor mij houden en ging ik eens bij het loket kijken. 1 man deed al het werk! Dat schoot dus echt niet op. Ik heb de guard, die op een kruk naast het loket zat, aangesproken en gezegd dat wij om 2 uur 's-middags een belangrijke afspraak hadden bij onze ambassade in Pretoria. Welk nummer was er nu aan de beurt? Nummer 34!! Dat kon toch niet waar zijn!
Ik liet de guard mijn bewijs zien en vertelde hem dat onze agent in Kaapstad ons had verteld dat mijn verblijfsvergunning klaar lag en dat ik die alleen maar op hoefde te halen. Ik liet hem ook mijn paspoort zien. Daar had ik - zeer tegen mijn principes in!! - 100 Rand ingedaan. De guard nam mijn papier en mijn paspoort aan en zei dat hij deze bij de lady op kantoor zou gaan brengen. Even wachten. Hij kwam terug en zei dat we even moesten wachten. Na een kwartier werd ik weer ongeduldig en vroeg hem hoe het zat. Hij ging weer even vragen. Nu moesten we meekomen en we moesten in een ander halletje - tesamen met weer veel andere mensen - wachten. Na een kwartiertje ben ik de lange gang weer doorgegaan op zoek naar mijn guard. Ik zei dat ik niet begreep (gewoon het domme blondje spelen) hoe alles nu in zijn werk zou gaan.
De guard weer met mij mee naar het halletje. Hij zou nog even bij de lady gaan vragen. Hij moest nog even het paspoort van Gerard zien, zodat de lady kon zien wat voor permit Gerard had.
Na 10 minuten kwam hij terug met mijn paspoort met daarin de verblijfsvergunning tot en met 30 juni 2008. Zo zie je dat ik mij al aardig aangepast heb! Al ga ik hier absoluut geen gewoonte van maken. Tot ein juni 2008 kan ik dus zonder problemen in ZA verblijven. Inmiddels is onze aanvraag voor een permanente vergunning in werking gesteld, maar het kan wel 8 maanden duren voor wij hierover uitsluitsel hebben.
Verder bereikte ons vandaag het goede bericht dat a.s. vrijdag de container bij ons voor de deur aankomt. Wat zal het heerlijk zijn weer in ons eigen bed te slapen en op onze eigen bank te zitten. Ik zal gewoon weer ontzettend blij zijn met onze eigen spullen! Dus we gaan een paar drukke dagen tegemoet.
Net nog even gezellig bij Gerard & Yvonne een borreltje gedronken en ons verhaal gedaan.
Koen en Marjolein zijn inmiddels ook aangekomen en verblijven nu in de cottage op het terrein van African Lodge. Yvonne en Marjolein komen ons vrijdag helpen. Onzettend lief van hun, want hun hulp zullen heel goed kunnen gebruiken. Joost en Ilse waren net terug uit Kololo en hebben daar een heerlijke tijd gehad. Zij vliegen morgen terug naar Kaapstad en dan weer naar Nederland. Het was heel leuk hen vanavond (voor de tweede keer) te ontmoeten.