Sani Pas

De laatste twee overnachtingen waren in Valemount Country Lodge. Echt een prima lodge met ruime kamers. De eerste avond had Dalene, de eigenares, heerlijk gekookt.
Op donderdag stond de Sani Pas op het programma. Aangezien het woensdagavond enorm geonweerd had, waren we benieuwd naar de staat van het pad dat over de pas naar Lesotho leidt. Donderdagochtend begon met zonnig en droog weer en de uitzichten vanaf het pad waren prachtig. Naarmate de dag vorderde en we steeds hoger kwamen, verschenen er meer wolken en het laatste stuk reden we dan ook in de wolken.
Aangekomen bij de hoogst gelegen pub van Afrika, waren we wel toe aan een kop koffie. We spraken een ervaren gids die toeristen de pas opneemt en volgens hem was de conditie van de weg in de laatste 4 jaar niet zo slecht geweest als juiste deze dag.
Inmiddels was het gaan regenen, maar we wilden toch nog even Lesotho inrijden.
Maar inmiddels was het weer zo slecht geworden, dat het verstandig was de terugtocht te aanvaarden. Door de regen was het pas naar beneden nog meer verslechterd en heeft Gerard constant in de lage gearing gereden. Soms zelfs met het central diff lock aan, voor als een van de achterwielen vrijkomt. Op het pad waren er door de regen een soort stroompjes ontstaan met diepe gleuven en de bochten waren totaal uitgesleten.
Maar, het was een avontuur wat we niet hadden willen missen!

Champagne Castle Hotel

De volgende twee dagen hebben we doorgebracht midden in de Drakensbergen. We logeerden in het Champagne Castle Hotel.
De eerste dag hebben we gegolft op de golfbaan Monks Cowl genaamd. Loes en Ronald, die al meer dan 15 jaar golfen, hebben ons, beginners, met raad en daad bijgestaan om deze 18 holes baan te kunnen lopen. We vonden het een ontzettend leuke ervaring maar kwamen wel tot de conlusie dat er nog een hoop te leren valt.
De tweede dag hebben we in de ochtend een wandeling van 3 uur gemaakt onder leiding van de gids Wanderboy. Het was een prachtige dag en het was puur genieten in de bergen. Alleen liep Loes met "loslappie schoenen" wat het klimmen en afdalen extra moeilijk maakte!

St.Fort Country House te Clarens

Onze eerste stop in de Drakensbergen was Clarens. We hadden daar een heel mooi gelegen B&B geboekt St. Fort Country House. Je hebt hier uitkijk op een mooie rotsformatie waarvan de "champignon" het bekendste onderdeel is.
Clarens is een heel leuk dorp waar veel kunstgaleries zijn, zoals bijv. The Wine and Art Galery waar we een mooi schilderij zagen dat eventueel geschikt zou zijn voor de eetkamer.
De volgende dag zijn via het Golden Gate National Park naar het Champagne Castle Hotel gereden.

De koekoek

Toen Loes en ik op zaterdag 2 februari op het terras zaten te genieten van het zonnetje, werden we opgeschrikt door een klap van een vogel die tegen het raam van de zitkamer vloog (ja,ja, de ramen zijn hier nog steeds zo schoon dat vogels denken dat ze er door heen kunnen vliegen). Hij zat wat dizzy bij te komen van de klap toen hij werd aangevallen door gele weavers die duikvluchten op hem maakten en hem probeerden in de keel te pikken.
Loes en ik natuurlijk gelijk in de benen om de weavers weg te jagen. Maar de weavers bleven in de nabije bomen in de startblokken om telkens terug te komen zodra Loes en ik weer gingen zitten. Door alle commotie legde de vogel van schrik een ei op het terras. Omdat het een mooie vogel was, die wij niet herkenden, hebben we het boek "Birds of Southern Africa" geraadpleegd en wat bleek: genoemde vogel was een koekoek. Zij had geprobeerd een ei te leggen in het nest van de weavers. Vandaar dat de weavers de koekoek zo agressief te lijf gingen, want ze wilden de koekoek wegjagen uit de buurt van hun nest. Dus eigenlijk hadden wij de verkeerde vogel beschermd. Na een poosje was de koekoek weer volledig bij haar positieven en vloog weg, nog achterna gezeten door een paar boze weavers. Hiermee was voorkomen dat de weavers een koekoeksjong uit zouden broeden, die vervolgens hun eigen jongen uit nest zou verstoten.

Drakensbergen Februari 2008

Afgelopen week hebben we samen met Loes en Ronald een heerlijke trip gemaakt in de Drakensbergen. Ik heb op de Picasa site een flink aantal foto's geplaatst. Nadere beschrijvingen komen nog. Volg svp deze link (incl. de 8) door hem te kopieren naar je browser: http://picasaweb.google.nl/gerardguinee/DrakensbergenFebruari2008

PS: Het lukt mij niet een direkte koppeling naar een website op de blog te krijgen, in ieder geval niet door 'koppeling invoegen' uit te voeren bij de opmaak van de blog tekst.

B&B Ons Genot en Boschendal

Op onze volgende stop bij Stellenbosch in de buurt kregen wij omdat we voor twee dagen boekten de twee etage hoge bruidsuite aangeboden van de vriendelijke Belgische Marleen en Eric van B&B 'Ons Genot' (www.onsgenot.com).
Donderdag de 24e januari hebben we eerst wat in Stellenboschg rondgekeken. Ze haddden daar net last van 'load shedding', een eufemisme voor het wegvallen van de stroom gedurende 2 uur omdat de capaciteit van de elektriciteitscentrales in heel Zuid Afrika voorlopig volstrekt onvoldoende is. Daarna hebben we de wijn van Boschendal aan een nader onderzoek onderworpen. Vlak bij 'Ons Genot' is een heel klein wijnestate 'Hartenberg' waar we echt heel uitgebreid mochten proeven, zo'n 7 soorten wijn en ook betalen ervoor niet nodig was. We hebben een paar dozen naar huis gestuurd en we drinken nu een aantal flessen bijzonder smaakvolle 'coole' rose wijn.

Wijnproeverijen

Wanneer je op de West Cape bent ontkom je er niet aan een aantal wijn estates aan te doen. Deze keer hebben we Simonsig als eerste bezocht omdat onze Thomas vandaar vorig jaar een paar flessen Chenin Blanc bij ons thuis had laten bezorgen die erg goed hadden gesmaakt. Nog even gepraat met een Ierse die het bezoek van hun minister president aan Zuid Afrika had helpen organiseren en zo een foto van ons samen kon maken. Wij hadden voor bij het proeven en gelijk als lunch een heerlijk kaasplankje.