zaterdag, februari 14, 2009

White River

Na ons bezoek aan het Kruger Park hebben we gelogeerd in Heuglins Bed & Breakfast in White River (www.heuglins.co.za)


De eigenaresse gaf ons het adres op van restaurant Salt om die avond te gaan eten.
Salt is een bijzonder gezellig restaurant met een terras zodat we heerlijk buiten konden eten. Maar rond een uur of negen barstte er een verschrikkelijk onweer los met enorme hoosbuien. Toen we later op de avond terug naar de auto moesten, heeft een aardige waiter ons onder de grote Heineken parasol daar naar toe gebracht. Onderweg moesten we door diepe plassen rijden die over de auto heen spoelden (gelukkig had Gerard hiermee inmiddels grote ervaring!) Bij de lodge aangekomen was het stikkedonker, want de stroom was uitgevallen. De hele nacht is het vreselijk blijven onweren. Gelukkig was het de volgende ochtend voorbij en was het weer droog.
Na een uitstekend ontbijt zijn wij toen weer huiswaarts gekeerd.

vrijdag, februari 13, 2009

Kruger park

Toen we weer in Zuid Afrika waren, hadden we nog een hele middag de tijd, dus konden we een stukje zuidelijk Kruger Park meepikken. Omdat Marion en ik in het bezit zijn van een zgn ID Book, betaalden we als echte Zuid Afrikanen het gereduceerde toegangsgeld. We wilden via Komatipoort het Kruger in, maar de ingang was afgesloten omdat de Olifantsrivier de weg overspoelde. Dus moesten we terug en zijn toen via de Malelane Poort het Kruger Park binnen gegaan.
Omdat we in Nambiti al olifanten, buffels, neushoorns en cheetah hadden gezien, waren we nu op de uitkijk naar leeuwen. En ja hoor, toen we bijna bij de uitgang waren, spotten we een troep leeuwen. Een even verder op dit pad een hele grote roedel wilde honden.


Maputo

In Maputo hebben we gelogeerd in Hotel Cardoso. Dit hotel heeft een hele mooie tuin met gezellige zitjes met uitzicht op de baai van Maputo.

Dinsdag 3 februari was een nationale feestdag in Mozambique. Dat betekende voor ons in ieder geval dat er weinig verkeer was en we heel makkelijk door de stad konden rijden om e.e.a. te bekijken. Maputo is de hoofdstad van Mozambique waar duidelijk de geschiedenis van het land te zien is: nog overgebleven monumentale panden uit de tijd van de Portugese overheersing, grauwe flatgebouwen met betonrot uit het communistische tijdperk, resten van gebouwen van tijdens de burgeroorlog en een spiksplinter nieuw winkelcentrum en mooie nieuwe restaurants. Zo te zien doet men zijn best om de stad weer op te bouwen. Dat zal nog heel veel tijd kosten, want heel veel straten hebben nu nog het kenmerk van een derde wereld land: potholes, veel vuil op straat en een levendige straathandel.
We zijn even uitgestapt om het mooie station te bekijken uit de tijd van de bekende architect Eiffel.



Aan de grens met Zuid Afrika bleek ook wat het betekent wanneer Mozambique een extra vrije dag heeft. Heel lange rijen voor de douane van mensen die 'even' over de grens waren geweest. Maar dan blijkt er toch een heel groot verschil tussen zwart/arm en blank/rijk te bestaan. We werden aan beide kanten van de grens uit de rij gehaald cq zochten zelf een snellere manier en konden zo zonder enig protest een voorkeursbehandeling ondergaan en we waren binnen tien minuten door de grens. Omdat je bij een grens maar beter geen foto's kan nemen ontbreken de beelden.

De weg van Ponta Malongane naar Maputo of wel "de tocht der tochten"

Op maandag 2 febrauari vertrokken we van Vista Alta naar Maputo. In de Getaway had Gerard gelezen dat het 100 km over zandpaden rijden is, maar dat mag geen probleem zijn met een Toyota Prado. Totdat we de eerste plassen zagen. Over de volle breedte van de weg en al gauw 20 meter en langer. In dat geval moet je eerst de plas verkennen, om te kijken of er zich geen verschrikkelijk kuil onder water bevindt. Marion was daarvoor de aangewezen persoon en meestal kwam het water niet boven de knie. En als we dan toch nog helemaal kopje onder gingen - het water ging dan ruim over de voorruit en Marion kon zien dat het water net onder de zijramen zat - dan trok de oude Prado (of voor de ingewijden VVOP) gewoon door.



Bij een van de open water plekken was een Mozambicaan met zijn Landcruiser midden in de oversteek blijven staan. Aangezien ik geen reddingsmateriaal bij me had, hij een 'local' was en met zijn mobieltje al een tractor(!) had opgeroepen, hebben we hem achtergelaten en zijn wij via een ongebaand pad door hoog gras langs de plas gegaan. Als je dat gedaan hebt, moet je onder je auto kijken of er zich niet overal gras heeft vastgezet dat kan ontbranden. Toch handig als je allerlei avontuurlijke reisbladen bijhoudt voor dit soort tips. Aardig detail: op het bord links staat in het Portugees: Bon Viagem, 'Bon Voyage'!


De auto kwam gespikkeld en vooral bruin van de modder uit de strijd:


Vanaf de ferry (een tot ferry omgebouwde kotter), die ons van Catembe over de baai van Maputo naar de stad bracht, een mooi uitzicht over Maputo. Hier een tegemoetkomend bootje voor de lopende passagiers.

Vista Alta in Ponta Malongane / Mozambique

31 januari kwamen we aan op Vista Alta in Ponta Malongane. Dit hotel heeft de kamers in aparte huisjes ondergebracht. Meestal zijn de verblijven in Mozambique ingesteld op sportieve duikers maar hier is moeite gedaan om het wat luxere segment te bedienen. We hebben ons er lekker laten verwennen. Op het deck naast het zwembad stonden ligstoelen met uitzicht op zee. Alfie, de ober, bracht ons daar heerlijke cocktails en ook voor de lunch hoefden we niet naar binnen.
Op de foto, direkt naast het zwembad, onze kamer met houten deck met uitzicht op zee.


Boven op de duinen was het restaurant 360graden, hier op de achtergrond de zee.


Vanuit 360graden kon je aan de zijde van het land (= Westen) de zon onder zien gaan.

Nambiti Game Reserve - dag 2

Dag 2 van ons verblijf in Nambiti werd gekenmerkt door regen. Op de ochtend game drive was dat nog een miezer regen, maar tijdens de namiddag game drive regende het pijpenstelen. Dit mocht echter de pret niet drukken en ook deze dag hebben we heel wat wild kunnen spotten.


De ranger kreeg een bericht via de radio van een andere lodge dat er rond deze lodge een kudde buffels was gesignaleerd die zich te goed deed aan de in de tuin aanwezige planten.


Tijdens de laatste game drive hebben we een cheetah gespot. Omdat het zomer is en het gras heel hoog staat, is het bijzonder moeilijk katachtigen te ontdekken omdat die zich goed in dit hoge gras kunnen verstoppen.



Nambiti Game Reserve / Elephants Rock Private Safari Lodge


De eerste stop van onze trip met Fetty & Hans was in Nambiti Game Reserve in de buurt van Ladysmith in Kwazulu Natal. We logeerden in Elephants Rock Private Safari Lodge. Een super lodge om te verblijven. We hebben 3 game drives gedaan en veel wild gezien.



Op deze foto zitten Hans en Gerard te loungen op het deck, met een prachtig uitzicht over de bush, vlak voordat we op game drive gaan.


Op game drive kwamen een grote kudde giraffen tegen.


En een kudde olifanten, o.a. deze moeder met kind, die onderweg waren om te gaan drinken.



's-Avonds kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld die wij natuurlijk vergezeld lieten gaan van een uitstekend glas Zuid Afrikaanse wijn.